ΠΑΡΤΥ ΜΑΣΚΕ ΣΤΗΝ ... ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ...

Αυτή την Πέμπτη και ώρα 5:30μ.μ. με 9:00 το βράδυ...

                    Σας Περιμένουμε...

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΤΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΜΕ "ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ"

Αυτό το Σάββατο 2 Μαρτίου και ώρα 19:30 θα είμαστε στο  Παλιό Δημοτικό Σχολείο στην Αγία Γαλήνη Αποκριάτικο Πάρτυ με "Δημιουργικότητα"...

                         

ΓΙΑΤΙ ΣΤΕΛΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΡΩΣΤΑ...

«Δεν έχει τίποτα ο μικρός, μόνο λίγο βήχα», είπε ξέπνοα η μαμά ενός  πιτσιρικά  που  υπό  κανονικές συνθήκες θα είχε ήδη κρεμαστεί από  πάνω  μου  για το καθιερωμένο  πρωινό  μας φιλάκι και μετά θα είχε  ξεχυθεί  στην  μεγάλη αίθουσα για να παίξει τους μαστόρους με τα  φιλαράκια του.

Κοίταξα τον μικρό με δυσπιστία χλωμός, με μάτια θολά, άκεφος, αποσύρθηκε  αμέσως  στην  γωνιά χαλάρωσης κρατώντας ένα βρώμικο χαρτομάντιλο  στο  ένα χέρι κι ένα  πακέτο  καθαρά στο άλλο. Δεύτερη  μέρα   που το παιδί κυριολεκτικά σέρνεται.

-Νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να τον αφήσετε σπίτι να ξεκουραστεί  σήμερα. Χθες δεν συμμετείχε πουθενά, σε καμιά δραστηριότητα,  ούτε  στο  διάλειμμα  δεν  βγήκε  κι όλη μέρα δεν έφαγε σχεδόν  τίποτα.  Μάλλον  τον περιτριγυρίζει κάποια ίωση.

-Μια χαρά είναι, θα έχω το κινητό μαζί αν χρειαστεί τίποτα, άλλωστε σε τέσσερις  ώρες  τι να γίνει;

Μάταια προσπάθησα να την μεταπείσω τα λίγα λεπτά που είχαν μείνει πριν  τακτοποιήσει  την   τσάντα  του  παιδιού  και  με  χαιρετήσει τρέχοντας,   με τα κλειδιά  του  αυτοκινήτου  στο χέρι.  Πάλι θα αργούσε, το νέο ωράριο του νηπιαγωγείου δεν συμβάδιζε  καθόλου  με  την εργασία της.  Σίγουρα όμως ήθελε και να με αποφύγει.  Είναι γνωστό πόσο πιεστική μπορώ να γίνω όταν υποψιάζομαι  πως  κάποιο  παιδάκι  είναι  άρρωστο.

Με λένε υπερβολική καμιά φορά που τονίζω στους γονείς να μην φέρνουν  τα μικρά  άρρωστα στο σχολείο, εφ’ όσον έχουν επίγνωση της ασθένειας  και που,  χωρίς                 δισταγμό,   παίρνω τηλέφωνο να έρθουν

να τα πάρουν με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.  Δεν ήμουν πάντα έτσι.  Μέχρι και πριν λίγα χρόνια, ήμουν η πρώτη που θα πήγαινε στην δουλειά  με 38  πυρετό,  συνάχι κ.λ.π επειδή «αντέχω εγώ» και δεν ήθελα να επιβαρύνω τις συναδέλφους  μου  ή  τους  γονείς με το πού θα  αφήσουν τα παιδιά.

Κι επιπρόσθετα, ήμουν πιο ελαστική στο σχολείο με τα άρρωστα  παιδάκια  όταν  οι  γονείς  δεν είχαν σε ποιον να τα αφήσουν  και  δεν  εμφάνιζαν και κάτι τραγικό. Ελάτε τώρα, όλοι οι εκπαιδευτικοί  το  κάνουμε  πάμε σχολείο άρρωστοι και μερικές φορές κάνουμε  τα  στραβά  μάτια ή υποκύπτουμε στις αναφορές των γονέων πως «δεν  έχει  τίποτα καλέ,  λίγο  βηχαλάκι  μόνο». Κακώς.

Mόνο έτσι θα επικοινωνήσετε με το παιδί σας…

Θυμάμαι ότι υπηρετούσα σε ένα νηπιαγωγείο ενός σερραϊκού χωριού, όταν έφεραν για  δεύτερη μέρα άρρωστο παιδάκι με τάση για εμετό (την προηγούμενη  το πήραν πίσω  στην μέση της ημέρας). Με διαβεβαίωναν πως ήταν πλέον καλά,  κι ας το έβλεπα πως  σχεδόν έτρεμε από τον πυρετό. Και οι δυο γονείς εργάζονταν και δεν είχαν πού να το αφήσουν  και με διαβεβαίωσαν πως αν χρειαστεί θα έρθουν να το πάρουν αμέσως .

Στο πρώτο σαραντάλεπτο το παιδί έκανε και εμετό και διάρροια.  Προφανώς η γαστρεντερίτιδα μας είχε χτυπήσει την πόρτα.

Στις επανειλημμένες κλήσεις μου δεν απαντούσε κανείς. Λερώθηκε και η δεύτερη αλλαξιά  που είχε μαζί του  το  παιδί,  το  ίδιο  και τα δικά μου ρούχα. Περιττό να περιγράψω  πόσο  ανήσυχη ήμουν μήπως συμβεί τίποτα χειρότερο στον μικρό του οποίου  είχα την  ευθύνη  και ταυτόχρονα πόσο θυμωμένη όταν απάντησαν μετά από 1 ώρα  καθώς το παιδί  φαινόταν  πως είναι φανερά εξαντλημένο και πιθανώς τόσο αφυδατωμένο που θα χρειαζόταν ορό.  Ωστόσο, προτίμησα απλά να τους περιγράψω την κατάσταση, να  τους  δώσω το παιδί όταν ήρθαν μετά από λίγο και να τους μιλήσω κάποια  άλλη στιγμή. Σκεφτόμουν πως έθεταν σε κίνδυνο ολόκληρη την τάξη και δεν ήταν η πρώτη φορά  που ένα παιδάκι θα κολλούσε τα υπόλοιπα.

Αυτό που δεν σκέφτηκα ήταν πως με την στάση τους έθεταν σε κίνδυνο κι εμάς τους εκπαιδευτικούς του σχολείου. Δυστυχώς, το ίδιο βράδυ παρουσίασα τα ίδια συμπτώματα και καθώς έμενα μόνη μου στο χωριό, ειδοποίησα τον αδερφό μου, ο οποίος μετά από 90 χιλιόμετρα δρόμο

ήταν στο σπίτι μου να με μαζέψει και τελικά αφυδατωμένη  βρέθηκα  στο  κέντρο υγείας  του χωριού.  Με λίγα λόγια, εκτός από εμένα, που δεν πήγα στη δουλειά μου  για  3  μέρες,  αποδεκατίστηκε και ολόκληρη η τάξη, καθώς το παιδάκι  είχε  κολλήσει  τους υπόλοιπους,  βάζοντας σε μια απίστευτη ταλαιπωρία  τα παιδιά αλλά και τους γονείς τους, που δεν έφταιγαν   σε τίποτα,  που κι εκείνοι δούλευαν και που κι εκείνοι προφανώς δεν είχαν  έτοιμες   λύσεις στο που να αφήσουν το παιδί τους.

Αυτό το περιστατικό – που ήταν και το πιο σοβαρό απ’ όσα μου έχουν συμβεί, μου  υπενθυμίζει πως η ασθένεια δεν πρέπει να πηγαίνει σχολείο, είτε την  κουβαλάω  εγώ  είτε κάποιο παιδί.

Από τότε, όποτε μου πει κάποιος γονέας πως το παιδί του έχει μόνο λίγο συναχάκι,  δεν  το  διαπραγματεύομαι πια.  Είναι καλό οι γονείς να ξέρουν πως όταν  κλείνουμε   την  πόρτα  στο  άρρωστο παιδί σας, δεν την κλείνουμε  στο ίδιο  το παιδί,  αλλά  στην  ασθένεια.

Πηγή:  newsone.gr

ΚΑΙ ΤΟ 2019 ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ...ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ...

Σήμερα, η ανάγκη για ψυχική έκφραση είναι μεγαλύτερη από ποτέ και αναμφισβήτητα η Μουσική, ο Χορός, η Ζωγραφική και το Θέατρο είναι τα καταλληλότερα μέσα για την ικανοποίηση των ατομικών συναισθηματικών αναγκών και για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με πνευματική, ψυχική και ηθική καλλιέργεια.

 Ακόμα και μόνο ως δημιουργική απασχόληση, διασκέδαση και ψυχαγωγία, προσφέρει αξίες και ιδανικά που διευρύνουν τους πνευματικούς και ψυχικούς ορίζοντες.

 Δώστε στα παιδιά σας την ευκαιρία να γνωρίσουν ένα νέο κόσμο που θα συμβάλλει στη δημιουργία ακέραιων και δημιουργικών χαρακτήρων.

Θεατρικό Παιχνίδι για Παιδιά

Το θεατρικό παιχνίδι εντάσσεται στο σύνολο της παιδαγωγικής πρακτικής. 

Είναι μέσο ενεργοποίησης, απελευθέρωσης της φαντασίας, ευαισθητοποίησης και καλλιέργειας της ψυχοκινητικής έκφρασης του παιδιού. 

Με το θεατρικό παιχνίδι το παιδί αναπαράγει τον κόσμο, τον ερμηνεύει, τον σχολιάζει, τον οικειοποιείται. 

Τονώνεται η κοινωνικοποίηση του παιδιού και η εξωστρέφεια, ενώ προωθείται η συνεργασία μεταξύ των μελών της ομάδας. Το παιδί αντιλαμβάνεται πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του ίδιου και της προσωπικής του προσπάθειας προς τον κοινό σκοπό. Με κύριο παράγοντα το «παιχνίδι ρόλων» και την κινητική δραστηριότητα, φτάνει στην αυτοέκφραση.

Το θεατρικό παιχνίδι διαφέρει από την καθιερωμένη λειτουργία που προσφέρεται στα παιδιά με τη μορφή παραστάσεων «παιδικού θεάτρου». 

Σκοπός είναι το παιδί να εκφράσει καταστάσεις και ρόλους με το δικό του τρόπο, εντελώς αβίαστα και υποκειμενικά, και όχι απλά να πετυχαίνει μηχανικές κινήσεις ή μελωδικές εκφορές του λόγου, ν’ αποστηθίζει κάποιο κείμενο ή να το απαγγείλει.

Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται μέθοδοι, όπως:

• Παιχνίδια ρόλων
• Δραματοποίηση ιστορίας – παραμυθιού
• Σωματική έκφραση
• Αγωγή λόγου – έκφραση – επικοινωνία
• Αυτοσχεδιασμοί
• Κατασκευή – παίξιμο μάσκας και κούκλας
• Οπτικοακουστικά ερεθίσματα
• Παντομίμα
• Ανάδειξη και εκμετάλλευση θεατρικών στοιχείων όπως: λογοτεχνικό κείμενο, ποίηση, αυτοσχέδια κοστούμια και σκηνικά, μουσική, τραγούδι και άλλα

Μουσικοκινητική - Σύστημα Orff

Ο διάσημος Αυστριακός συνθέτης Carl Orff (1895-1982) δημιούργησε το παιδαγωγικό του σύστημα προσπαθώντας να φέρει το παιδί σε βιωματική επαφή με την τέχνη, μέσα από την ένωση της μουσικής, της κίνησης και του λόγου. 

Η μύηση στη μουσική γίνεται μέσα από την επαφή του παιδιού με ευκολόπαιχτα μουσικά όργανα όπως είναι τα ξυλόφωνα, μεταλλόφωνα, τύμπανα, μαράκες και άλλα κρουστά.

Η επαφή με τα λογοτεχνικά κείμενα είναι βιωματική. "Διεκπεραιώνουν΄" τραγούδια, ποιήματα, παραμύθια και παροιμίες. 

Η καλλιέργεια της κινητικότητας και της εκφραστικότητας του σώματος είναι το αποτέλεσμα της συμμετοχής των παιδιών σε μουσικοκινητικά δρώμενα. 

Το σύστημα Orff προσαρμόζεται στην εθνική ταυτότητα του κάθε τόπου. 

Τα παιδιά είναι αποδέκτες εκείνων των μύθων που συνιστούν για χιλιάδες χρόνια το θεμελιώδη ιστό του Ελληνικού πολιτισμού.

Μέσα από το σύστημα Orff τα παιδιά μαθαίνουν να συγκεντρώνονται και να εκφράζονται. Αναπτύσσουν την αυτοπεποίθηση και την αντίληψή τους, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούν τη φαντασία τους.

 Αποκτούν χώρο για τις ιδέες τους και τη δημιουργικότητά τους κι έχουν τη δυνατότητα για έρευνα, αυτοσχεδιασμό και δράση. 

Ενθαρρύνονται να συλλέγουν στοιχεία, φωτογραφίες, δίσκους και σχετικές πληροφορίες για μουσικά θέματα. 

Οι παιδαγωγικοί αυτοί στόχοι βοηθούν επαγωγικά τα παιδιά και στις υπόλοιπες σχολικές επιδόσεις.

Τομείς με τους οποίους ασχολείται το σύστημα Orff:

• Παιχνίδια γνωριμίας
• Φωνή, τραγούδι, λόγος
• Εκφραστική κίνηση και κινητικός αυτοσχεδιασμός
• Ρυθμός και μελωδία
• Όργανα της ορχήστρας Orff

Εικαστικά

Η ζωγραφική είναι μια απασχόληση στην οποία επιδίδεται αυθόρμητα κάθε παιδί, και μπορεί να μας δώσει μια πρώτη γενικότερη εικόνα του συναισθηματικού του κόσμου αλλά και των προβλημάτων του. 

Το παιδί με τη ζωγραφική παρουσιάζει ελεύθερα, χωρίς την αυτοκριτική στην οποία υπόκειται συχνά ο προφορικός λόγος, τα συναισθήματα του και τον εσωτερικό του κόσμο. 

Ζωγραφίζοντας καλλιεργεί την αισθητική του, δημιουργεί ωφέλιμα στον ελεύθερο χρόνο του, εκφράζεται, απελευθερώνεται, μας μιλάει με τη δική του ζωντανή και συμβολική γλώσσα.

Δραστηριότητες:

• Γνωριμία με τα χρώματα και τις αναμίξεις τους.
•  Κατασκευές από διάφορα υλικά (κούκλες, κάρτες, μάσκες, κοσμήματα, μόμπιλε, μολυβοθήκες κτλ.) από γύψο, πηλό, χαρτόνι, γυψόγαζα, ύφασμα, ζυμάρι και ευτελή υλικά από το φυσικό και μη περιβάλλον.
• Κολλάζ
• Μικρογλυπτική
• Κατασκευή μακέτας
• Εξοικείωση με μορφικά στοιχεία και όρους της ζωγραφικής και γνωριμία με το έργο γνωστών καλλιτεχνών, συνδεδεμένα με το μάθημα της ημέρας

Επίσης Αναλαμβάνουμε την Φύλαξη βρεφών ,νηπίων και Παιδιών αποτις 8:00 το Πρωί έως 20:00 το Βράδυ ...

Στο Θεατρικό Εργαστήρι έρχονται παιδιά ηλικίας από 0 έως 10 Ετών, ενώ διατίθενται ποικίλα προγράμματα φοίτησης, τα οποία προσαρμόζονται ανάλογα, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες των παιδιών και των γονέων.

Ανάμεσα στις υπηρεσίες που παρέχονται κατ’ επιλογή, είναι η ημερήσια φροντίδα και Απασχόληση βρεφών καθώς και η απασχόληση παιδιών και νηπίων όπου μετά απο το σχολείο και με δικιά μας ευθύνη μπορούμε να πάρουμε και να τα μεταφέρουμε στον Χώρο μας .

Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να επιλέξετε το πρόγραμμα που ταιριάζει καλύτερα στις απαιτήσεις και τις ανάγκες σας.

Καλέστε μας ώστε να σας δώσουμε λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τα διαθέσιμα προγράμματα και τις παροχές ή επισκεφτείτε το χώρο μας, ώστε να μας γνωρίσετε και από κοντά...

• Απαραίτητη τηλεφωνική επικοινωνία στο 28920 22319 ή στο 6975203028
• (Δευτ. έως Σάββατο  08:00 - 19:00) για εύρεση τμήματος και ορισμό των ημερομηνιών των μαθημάτων κατόπιν διαθεσιμότητας ανά τμήμα (μέγιστος αριθμός 10-12 μαθητές ανά τμήμα...

Θεατρικό Εργαστήρι Δημιουργικότητα

Ο λόγος στα παιδιά...

ΓΡΑΨΑΜΕ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ ΦΤΙΑΞΑΜΕ - ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΜΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟ ΡΟΛΟΪ ΤΟΥ ΑΙ ΒΑΣΙΛΗ...

          Αφήγηση Παραμυθιού : Το Ρολόϊ του Άϊ Βασίλη ....

 Παίξαμε με τους ήρωες , ζωγραφίσαμε και ακούσαμε την Ιστορία του Παραμυθιού...

     Σας Ευχόμαστε Καλά Χριστούγεννα και ένα Ευτυχισμένο και Δημιουργικό 2019...

ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ...

Στολίσαμε το Θεατρικό μας Εργαστήρι και φτιάξαμε το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο μας...

ΚΑΛΙΚΑΤΖΑΡΑΚΙΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ...

Τα καλικαντζαράκια είναι μικρά, άσχημα, κοκαλιάρικα πλασματάκια που εμφανίζονται τις ημέρες των Χριστουγέννων και μοναδικός σκοπός τους είναι για δώδεκα ημέρες να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων… κόλαση. Ο λόγος για τα μικρά καλικαντζαράκια. 

Η ονομασία τους προέρχεται από το επίθετο «καλός» και το «κάνθαρος». Σύμφωνα με τους παλιούς μύθους, κάθε νύχτα από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 5 Ιανουαρίου οι καλικάντζαροι έχουν την τιμητική τους.

Την παραμονή, λοιπόν, των Χριστουγέννων ξεκινούν τα μικροκαμωμένα καλικαντζαράκια για το μεγάλο ταξίδι τους πάνω στη Γη. Ο μύθος θέλει τους καλικάντζαρους να ζηλεύουν τον επάνω κόσμο τόσο πολύ που να προσπαθούν να τον γκρεμίσουν. Οταν έφτανε το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, έφευγαν και ανέβαιναν στον επάνω κόσμο για να τυραννήσουν τους ανθρώπους που θα έβρισκαν μπροστά τους. Είναι χιλιάδες και ξετρυπώνουν στην επιφάνεια της Γης από τις μυριάδες τρύπες που βρίσκονται πάνω στον στερεό φλοιό της. Βγαίνουν μέσα από τα φαράγγια και τα πηγάδια, από τις σπηλιές και τις καταβόθρες, τις καταπακτές και τα πιο μικρά, από τις μυρμηγκιές και διάφορες άλλες μικροσκοπικές τρύπες της! Φοβούνται πολύ το φως και γι\ αυτό την ημέρα κρύβονται. Βγαίνουν, όμως, από τις κρυψώνες τους τη νύχτα και πειράζουν τους ανθρώπους. Μικρά και ευκίνητα, καθώς είναι, μπαίνουν στα σπίτια απ' όπου βρουν. Από τις καμινάδες, τις κλειδαρότρυπες, τις χαραμάδες των πορτών και των παραθύρων.

Τους αρέσει να πλατσουρίζουν μέσα στα δοχεία που έχουν οι νοικοκυρές το λάδι, στα τηγάνια, στα πιάτα, στους λύχνους που παλαιότερα χρησιμοποιούσαν για τον φωτισμό στα χωριά. Λερώνουν τα φαγητά με τα ακάθαρτα νύχια τους και αφήνουν τις ακαθαρσίες τους όπου βρουν. Μπορεί να μην κλέβουν τίποτε, αλλά αναστατώνουν τόσο πολύ το σπίτι, που το κάνουν αγνώριστο. Ετσι, λοιπόν, οι καλικάντζαροι γυρίζουν στους δρόμους , ανεβαίνουν στα κεραμίδια και καμιά φορά μπαίνουν από την καμινάδα του τζακιού σε σπίτια που οι νοικοκυρές είχαν ξεχάσει να θυμιατίσουν. Γι’ αυτό, για καλό και για κακό, οι νοικοκυρές εκείνες τις ημέρες καίνε λιβάνι σε θυμιατό κοντά στο τζάκι. Τα γνωστά παραμυθένια καλικαντζαράκια, παίζουν σπουδαίο ρόλο και επηρεάζουν σημαντικά τις συνήθειες και τα έθιμα των χριστουγεννιάτικων ημερών.